ผมกลับมาแล้วครับ ตามที่สัญญาไว้คราวก่อนว่าได้สั่งสมุดไปแล้วถ้าของมาถึงจะมารีวิวให้อ่านกัน…ถ้าผมไม่ขี้เกียจ ตอนนี้ผมขจัดตัวขี้เกียจออกไปแล้วครับ มะ มาอ่านกัน

หลายคนงงว่าแค่สมุดจะอะไรนักหนา ทำไมต้องมารีวิวด้วยฟระ?!! มันไม่ใช้สมุดธรรมดาน่ะสิครับ เพราะมันเป็นสมุดในตำนาน!! มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน ศิลปินชื่อดังของโลกหลายคนต่างเคยใช้ในการจดความคิด ออกแบบ หรือประพันธ์หนังสือ เช่น เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์, บรูช เชดวิน, ออสคาร์ ไวล์ด, แวนโก๊ะ, ปีกัสโช่ เป็นต้น และด้วยรูปลักษณ์ที่สวยงาม ดีไซน์เรียบ น้อย และเป็นเอกลักษณ์ จึงทำให้สมุดเล่มนี้เป็นที่หนึ่งในใจใครต่อใครหลายๆคนทั่วโลก

Moleskine เป็นชื่อของสมุดเล่มนี้ครับ จริงๆมันอ่านว่า โมล-เล-สะ-กี-เน่ นะครับแต่มันยาวไปจึงมีหลายคนเปลี่ยนมาอ่านว่า โมล-สะ-กิน ซึ่งจริงๆแล้วไอตัวปกมันก็ไม่ได้ทำมาจากหนังตัวโมลหรอกครับ อย่าได้เข้าใจผิดไป ส่วนประวัติความเป็นมาไปอ่านที่นี้แล้วกันนะครับ เค้าเขียนไว้ดีแล้ว http://thaistudents.nl/tsan_newsletter/modern_life/moleskine

update 2013-Sep-02:
เว็บเค้าเน่าไปแล้วครับ แต่มีอีกที่เก็บข้อมูลไว้ ไปอ่านที่นี่แล้วกันนะแต่ฟอนต์เน่าๆ หน่อยนึง http://archive-nl.com/page/601088/2012-11-07/http://www.thaistudents.nl/tsan_newsletter/modern_life/moleskine

มาเข้าเรื่องหลักของเราเลยดีกว่าครับ Moleskine  ที่ผมจะรีวิวในวันนี้คือรุ่น Plain Soft Notebook Pocket อธิบายได้ว่ามันเป็นสมุดปกอ่อน กระดาษ Acid-free ไม่มีเส้น ขนาด pocket(9x14cm) จำนวนหน้าคือ 192 หน้า โดยกระดาษจะออกสีเหลืองอ่อนๆคล้ายกระดาษ green read หลายคนอาจบอกว่า “ทำไมไม่เลือกแบบปกแข็งยอดนิยมล่ะ?” คือผมกะใส่กระเป๋าหลังกางเกงยีนจึงอยากได้แบบที่อ่อนๆหน่อยนั่นเองครับ ส่วนอีกแบบที่เป็นแบบปกแข็งนั้น ที่คนส่วนใหญ่ชอบใช้ก็เพราะว่าเมื่อกางออกมาจะแข็งทำให้เขียนง่ายแม้ขณะถืออยู่ก็ยังสามารถเขียนได้สะดวกนั่นเอง(เอาไว้รีวิวคราวหน้านะ)

กลับมาที่ปกอ่อนของเรากันต่อ Moleskine นั้นจะมีเอกลักษณ์ที่ถือเป็น signature อันดับแรกก็คือ In case of loss, please return to……as a reward เพื่อให้เราใส่ข้อมูลติดต่อเพื่อคืนสมุดในกรณีที่เราทำหล่นหายเพื่อรับรางวัลตามที่เราเขียนไว้…เก๋ดีนะ

ส่วนที่สองก็คือสายรัดสมุด มีไว้เพื่อให้ปิดได้สนิทไม่เปิดหรืออ้าพองน่าเกลียด…คงคิดล่ะซิว่าไอสายรัดแบบนี้ใครๆเค้าก็มีกัน ก็จริงครับ แต่ของ Moleskine คือจ้าวแรก..ส่วนที่เหลือนั้นลอกมา กร๊าก

ส่วนอันที่ 3 ที่ผมชอบมากเลยคือช่องเก็บของด้านหลังปกในของสมุด โดยจะเป็นช่องเล็กๆที่สามารถกางออกเพื่องเก็บพวก ธนบัตร ใบเสร็จ บัตรประชาชน หรือกระดาษโน้ตต่างๆเป็นต้น เรียกได้ว่าเดินออกนอกบ้านในวันสบายๆไปนั่งร้านกาแฟ ก็เอาแค่ Moleskine ไปเล่มเดียวกับปากกา LAMY ด้ามโปรดก็สบายแล้ว ไม่ต้องเยอะ

ต่อไปเป็นเรื่องที่สำคัญมากที่สุดก็คือเรื่องของกระดาษครับ โดยกระดาษของ Moleskine นั้นมีหลากหลายชนิดมาก เช่น กระดาษธรรมดา กระดาษสเก็ตช์ กระดาษสำหรับสีน้ำเป็นต้น โดยในรีวิวครั้งนี้ขอพูดถึงกระดาษธรรมดาก่อนครับ…มีภาพประกอบที่โหลดโหดมาก…ผมเตือนแล้วนะ

กระดาษจะค่อนข้างบางครับ สีก็ตามที่บอกไปคือถนอมสายตา เนื้อกระดาษละเอียดดีครับ เขียนได้สนุกเลยพวกปากกาหมึกซึมอย่าง LAMY หัว F นี่เขียนลื่นดี ได้ทั้งตัวอักษรและสเก็ตช์ภาพ แต่ไม่ค่อยแนะนำสำหรับหัว EF เท่าไหร่นะครับเพราะมันกัดกระดาษ เขียนวาดได้แต่ไม่ค่อนลื่น ลากแรงมีขาดแน่ ข้อเสียที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือด้วยกระดาษที่บางทำให้เมื่อใช้ปากกาหมึกซึมจะเขียนได้เพียงแค่หน้าเดียวเพราะอีกหน้าหมึกจะซึมทะลุให้เห็นได้ชัดเจน ดูรูปเอาแล้วกันนะครับหน้าซ้ายมือ

ทีนี้มาดูสีน้ำกันบ้าง เนื่องด้วยผมเป็นคนชอบสเก็ตช์ภาพด้วยหมึกซึมแล้วลงสีด้วยสีน้ำ พอเจอกระดาษบางๆแบบนี้เข้าไปก็ไม่รอด กระดาษไม่เหมาะก้บสีน้ำเลยครับ ลงสีแล้วกระดาษจะย่นแล้วเนื้อกระดาษก็จะออกลายเป็นจุดๆหยาบๆทันที แต่หลังจากที่ผมใช้มาซักพักก็เริ่มชินเลยพอรับได้ชึ้นมาบ้าง ก็อย่างที่เห็นเมื่อผมลงสีเสร็จปล่อยให้แห้งแล้วก็เอาหนังสือหนักๆมาทับไว้…ก็ช่วยได้เยอะเลยครับ

ผมอยากแนะนำปากกาที่ใช้ได้ดีกับ Moleskine และสีน้ำ คือไปใช้พวกด้ามละ 50 บาทที่หมึกมันกันน้ำจะดีกว่ามากครับ เช่น Sakura Pigma หรือ Staedtler ดีกว่านะ ตัดใจจาก LAMY ซักพัก จนกว่าจะหาหมึกที่มันกันน้ำได้ค่อยว่ากัน (บ้านเราไม่มีขาย ใครรู้แหล่งแนะนำด้วยนะครับ)

 

ปล. ที่จริงผมสั่งมาอีกสองเล่มนะ เป็นแบบ Sketch กระดาษหนา และแบบ Watercolor กระดาษสีน้ำ เอาไว้จะทำรีวิวสั้นๆก็แล้วกันนะ(แต่ไม่รับปาก…เผื่อขี้เกียจ)